Andre Onana rrëfehet në një intervistë për “DAZN” disa anë personale të karakterit të tij si dhe sekretet, të cilët e kanë bërë edhe më të fortë.

I pyetur se përse kishte zgjedhur të bëhej portier, i linduri në Nkol Ngokm u përgjigj: “Që fëmijë, sepse vëllai im Kristiani, më i madhi, ishte portier, unë e shoqëroja dhe i mbaja çantën. Shikoja si luante dhe u dashurova me rolin e portierit”.

Në lidhje me rolin në fushë Onana tregon se çfarë do të bënte nëse nuk do të kishte zgjedhur këtë profesion. “Polic, e dua shumë si profesion. Më pëlqejnë përgjegjësitë. Gjithsesi më pëlqen shumë të jem portier, por duhet të jesh shumë i fortë mendërisht, sepse çdo gabim që bën është gol”, tha Onana.

Mes të tjerash ai tregoi arsyen që e bën të mos ketë më frikë në katërkëndëshin e blertë. “Kam luajtur një herë me frikë, por pas asaj ndeshjeje i thashë vetes ‘Nuk do të luaj më asnjëherë me këtë frikë’. Kam humbur finalen e Europa League nga frika. Ajaksi e humbi atë ndeshje ndaj Mançester Junajtidit para se te luanim në 2017-ën. Në stërvitje telefonova Van der Sarin dhe i thashë që nuk isha mirë për finalen, isha i sëmurë. ‘Do të shkosh dhe do të luash, tha. 

Unë jam plakur, nuk te zëvendësoj dot’. Mëngjesin e ndeshjes kishim shtatë lojtarë të sëmurë. Ishim të rinj, unë isha 19 vjeç. Ishim në tunel: E shoh De Gean pak më mbrapa se unë, gjashtë muaj më parë luaja “PlayStation”, duke e përdorur atë në portë. Tek unë pastaj vjen Min Juns, një nga lojtarët më të rëndësishëm që kishim dhe më thotë ‘A e ke parë krahun e Valencias? Nuk mund të luaj kundër tij’. Çmenduri”, rrëfen Onana.