Logjika sunduese është ajo e strategjive të shteteve më të fuqishme për mbrojtjen e interesave të tyre”. Kështu u shpreh Papa Françesku në katekizmin e audiencës së përgjithshme, kushtuar shtegtimit të tij në Maltë.
Malta, kujtoi ai, përfaqëson të drejtën dhe forcën e kombeve të vogla, të cilat do të duhej ta çonin përpara logjikën e respektit e të lirisë, që i kundërvihet asaj të kolonizimit të atyre që kanë në dorë fuqinë. “Radio Vatikani” raporton si vijon:
“Me humanizëm të rrallë… Këto ishin edhe fjalët që Papa zgjodhi për moton e shtegtimit të tij në Ishull, sepse tregojnë udhën që duhet ndjekur jo vetëm për t’i bërë ballë fenomenit të migrantëve, por, më në përgjithësi, që bota të bëhet më vëllazërore, më e banueshme, “më e denjë për të jetuar në të”, si dhe ta shpëtojë nga “përmbytja, e cila na rrezikon ne të gjithëve, që jemi në të njëjtën barkë”.
Në vijim Françesku e quajti Maltën “vend-kyç”, për shkak të pozitës së saj gjeografike në qendër të Mesdheut, ky kryqëzohen popuj e kultura: “Sot flitet shpesh për ‘gjeopoltikë’, por për fat të keq logjika sunduese është ajo e strategjive të shteteve të fuqishme, për të mbrojtur interesat e tyre duke e shtrirë zonën e influencës ekonomike, ideologjike apo ushtarake.
Këtë po e shikojmë qartë përmes luftës. Malta përfaqëson, në këtë kuadër, të drejtën dhe forcën e të ‘vegjëlve’, të kombeve të vogla, por të pasura me histori e qytetërim, që do të duhet të çonin përpara një logjikë tjetër, atë të respektit e të lirisë, të bashkëjtesës së njerëzve të ndryshëm, që i kundërvihet kolonizimit të njerëzve më të pushtetshëm.
Po e shikojmë tani. E jo vetëm nga njëra palë, por edhe nga palët e tjera…. Pas Luftës së Dytë Botërore u bënë përpjekje për të hedhur bazat e historisë së re të paqes, por për fat të keq nuk mësuam gjë. Vijoi historia e vjetër e supërfuqive, gjithnjë në garë. E në luftën e sotme në Ukrianë, shikojmë paaftësinë e Organizatës së Kombeve të Bashkuara”.
